ارسال ایمیل
محدود کردن ورود اتباع خارجی برای محافظت از ایالات متحده در برابر تروریست‌های خارجی و دیگر تهدیدهای امنیت ملی و ایمنی عمومی
توسط رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا
بیانیه‌ای رسمی
در دوره اول ریاست‌جمهوری‌ام، ورود اتباع خارجی به ایالات متحده را محدود کردم؛ اقدامی که با موفقیت مانع از رسیدن تهدیدات امنیت ملی به مرزهای ما شد و توسط دیوان عالی کشور نیز تأیید شد. در فرمان اجرایی شماره 14161 مورخ 20 ژانویه 2025 (با عنوان «حفاظت از ایالات متحده در برابر تروریست‌های خارجی و سایر تهدیدهای امنیت ملی و ایمنی عمومی»)، اعلام کردم که سیاست ایالات متحده بر آن است که از شهروندان خود در برابر بیگانگانی که قصد انجام حملات تروریستی، تهدید امنیت ملی، ترویج ایدئولوژی‌های نفرت‌افکن یا سوءاستفاده از قوانین مهاجرت برای اهداف بدخواهانه را دارند، محافظت کند.
همچنین اعلام داشتم که ایالات متحده باید در فرآیند صدور ویزا هوشیارانه عمل کند تا اطمینان حاصل شود افرادی که برای ورود به ایالات متحده تأیید می‌شوند، قصد آسیب‌رساندن به آمریکایی‌ها یا منافع ملی ما را ندارند. مهم‌تر از آن، ایالات متحده باید این افراد را پیش از ورود یا پذیرش در کشور شناسایی کند. ایالات متحده باید اطمینان حاصل کند که بیگانگان پذیرفته‌شده یا افراد خارجی‌ای که در حال حاضر در کشور حضور دارند، دیدگاه‌های خصمانه‌ای نسبت به شهروندان، فرهنگ، دولت، نهادها یا اصول بنیان‌گذار کشور نداشته باشند و همچنین از تروریست‌های خارجی مشخص‌شده یا دیگر تهدیدهای امنیت ملی حمایت، پشتیبانی یا کمک نکنند.
من به وزیر امور خارجه دستور دادم که با هماهنگی دادستان کل، وزیر امنیت داخلی، و مدیر اطلاعات ملی، کشورهایی در سراسر جهان را شناسایی کند که اطلاعات غربالگری و بررسی پیشینه آن‌ها به اندازه‌ای ناکافی است که بنا بر بند 212(f) قانون مهاجرت و تابعیت (INA)، کد 8 ایالات متحده، بخش 1182(f)، مستحق تعلیق کامل یا جزئی پذیرش اتباع‌شان در ایالات متحده باشند. پس از تکمیل این فرآیند، وزیر امور خارجه تشخیص داد که همچنان تعدادی از کشورها از نظر بررسی و غربالگری، دارای نقص هستند. بسیاری از این کشورها همچنین با سوءاستفاده از نظام ویزای ایالات متحده و ناتوانی تاریخی در پذیرش اتباع قابل اخراج‌شان، از آمریکا بهره‌برداری کرده‌اند.
به‌عنوان رئیس‌جمهور، موظفم که از امنیت ملی و منافع ایالات متحده و مردم آن محافظت کنم. من همچنان متعهد به تعامل با کشورهایی هستم که مایل به همکاری در جهت بهبود تبادل اطلاعات، مدیریت هویت، و رسیدگی به خطرات مربوط به تروریسم و ایمنی عمومی هستند. اتباع برخی کشورها همچنین خطر بالایی برای ماندن غیرقانونی پس از انقضای ویزا در ایالات متحده دارند؛ موضوعی که موجب فشار مضاعف بر دستگاه‌های مهاجرتی و اجرایی شده و اغلب تهدیدهای امنیتی و ایمنی را تشدید می‌کند.
برخی از کشورهایی که با نقص مواجه‌اند، با چالش‌های جدی برای اصلاحات روبه‌رو هستند. برخی دیگر گام‌های مهمی در بهبود رویه‌ها و پروتکل‌های خود برداشته‌اند که من از آن‌ها قدردانی می‌کنم. اما تا زمانی که کشورهایی با نقص‌های شناسایی‌شده، این موارد را برطرف نکنند، اعضای کابینه من اعمال برخی محدودیت‌ها و شرایط را توصیه کرده‌اند. من این توصیه‌ها را بررسی و عمدتاً پذیرفته‌ام و محدودیت‌هایی را بر ورود به ایالات متحده برای گروه‌های خاصی از اتباع خارجی که در بخش‌های ۲ و ۳ این بیانیه آمده است، اعمال می‌کنم.
بنابراین، من، دونالد جی. ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا، با اختیاراتی که طبق قانون اساسی و قوانین ایالات متحده، از جمله بندهای 212(f) و 215(a) قانون مهاجرت و تابعیت (INA)، کد 8 ایالات متحده، بخش‌های 1182(f) و 1185(a)، و همچنین بخش 301 عنوان 3 قانون ایالات متحده به من واگذار شده است، اعلام می‌دارم که در صورت عدم اجرای تدابیر مقرر در این بیانیه، ورود مهاجران و غیرمهاجرانی که در بخش‌های ۲ و ۳ این بیانیه توصیف شده‌اند، به ضرر منافع ایالات متحده خواهد بود، و بنابراین ورود آن‌ها باید مشمول محدودیت‌ها، شرایط و استثناهایی قرار گیرد.
از این رو، بدین‌وسیله مفاد زیر را اعلام می‌دارم:
بخش ۱: سیاست و هدف
(الف) سیاست ایالات متحده بر آن است که از شهروندان خود در برابر حملات تروریستی و سایر تهدیدهای امنیت ملی یا ایمنی عمومی محافظت کند. پروتکل‌ها و رویه‌های غربالگری و بررسی پیشینه که در فرآیند صدور ویزا و سایر مراحل مهاجرتی به کار گرفته می‌شوند، نقشی حیاتی در اجرای این سیاست دارند. این پروتکل‌ها توانایی ما را در شناسایی اتباع خارجی‌ای که ممکن است مرتکب اعمال تروریستی شوند، یا در آن‌ها مشارکت یا حمایت کنند، یا به‌طور کلی تهدیدی برای ایمنی محسوب شوند، افزایش می‌دهند و به ما در جلوگیری از ورود این افراد به ایالات متحده کمک می‌کنند.
(ب) شیوه‌ها و پروتکل‌های تبادل اطلاعات و مدیریت هویت توسط دولت‌های خارجی برای اثربخشی پروتکل‌ها و رویه‌های غربالگری و بررسی پیشینه ایالات متحده بسیار مهم هستند. دولت‌ها هویت و مدارک سفر اتباع و ساکنان خود را مدیریت می‌کنند. آن‌ها همچنین شرایطی را که تحت آن اطلاعات مربوط به اتباع‌شان را با سایر دولت‌ها، از جمله اطلاعات درباره تروریست‌های شناخته‌شده یا مظنون و سوابق کیفری، به اشتراک می‌گذارند، کنترل می‌کنند. بنابراین، سیاست ایالات متحده آن است که تمامی اقدامات لازم و مناسب را برای ترغیب دولت‌های خارجی به بهبود پروتکل‌ها و شیوه‌های تبادل اطلاعات و مدیریت هویت و همچنین به اشتراک‌گذاری منظم اطلاعات هویتی و تهدید با سیستم‌های غربالگری و بررسی پیشینه مهاجرتی ایالات متحده، به کار گیرد.
(ج) بند 2(b) فرمان اجرایی 14161 به وزیر امور خارجه، دادستان کل، وزیر امنیت داخلی و مدیر اطلاعات ملی دستور داد که ظرف ۶۰ روز از تاریخ صدور آن فرمان، گزارشی مشترک از طریق دستیار رئیس‌جمهور در امور امنیت داخلی به رئیس‌جمهور ارائه دهند که در آن کشورهایی در سراسر جهان شناسایی شده باشند که اطلاعات مربوط به غربالگری و بررسی پیشینه آن‌ها چنان ناقص است که تعلیق کامل یا جزئی ورود اتباع‌شان به ایالات متحده را طبق بند 212(f) قانون مهاجرت و تابعیت (8 U.S.C. 1182(f)) توجیه کند.
(د) در تاریخ ۹ آوریل ۲۰۲۵، وزیر امور خارجه، به همراه دستیار رئیس‌جمهور در امور امنیت داخلی، گزارش مذکور در بند (ج) را ارائه کرد که توصیه می‌کرد محدودیت‌ها و ممنوعیت‌هایی برای ورود اتباع چند کشور وضع شود. در این گزارش کشورهایی مشخص شده‌اند که اطلاعات غربالگری و بررسی پیشینه آن‌ها آن‌چنان ناقص است که مستحق تعلیق کامل پذیرش هستند، و همچنین کشورهایی که شرایطشان مستلزم تعلیق جزئی پذیرش است.
(e) ارزیابی توصیه‌ها و تعیین محدودیت‌ها
در ارزیابی توصیه‌های وزیر امور خارجه و در تعیین اینکه چه محدودیت‌هایی برای هر کشور اعمال شود، من با وزیر امور خارجه، وزیر دفاع، دادستان کل، وزیر امنیت داخلی، دستیاران مرتبط رئیس‌جمهور، مدیر اطلاعات ملی و مدیر آژانس اطلاعات مرکزی مشورت کردم. من اهداف سیاست خارجی، امنیت ملی و مقابله با تروریسم را در نظر گرفتم. همچنین عوامل مختلفی را بررسی کردم، از جمله توانایی هر کشور در غربالگری و بررسی پیشینه، سیاست‌های تبادل اطلاعات، و عوامل خطر خاص هر کشور — از جمله اینکه آیا در قلمرو آن کشور حضور قابل توجهی از تروریست‌ها وجود دارد، نرخ ماندن غیرقانونی پس از پایان ویزا چقدر است، و اینکه آیا آن کشور در بازپذیری اتباع قابل اخراج خود همکاری دارد یا نه.
من همچنین خطرات متفاوتی را که اتباع خارجی دارای ویزای مهاجرتی و غیرمهاجرتی ایجاد می‌کنند در نظر گرفتم. افرادی که با ویزای مهاجرتی وارد می‌شوند، به اقامت دائم قانونی ایالات متحده دست می‌یابند. این افراد ممکن است نگرانی‌هایی در زمینه امنیت ملی یا ایمنی عمومی ایجاد کنند که با افرادی که به‌صورت غیرمهاجر وارد می‌شوند، متفاوت باشد. ایالات متحده به مقیمان دائم قانونی حقوقی پایدارتر نسبت به غیرمهاجران اعطا می‌کند. حذف قانونی این افراد از کشور حتی پس از بروز نگرانی‌های امنیتی دشوارتر است، که این امر هزینه‌ها را افزایش می‌دهد و خطرات ناشی از پذیرش اشتباه آن‌ها را بیشتر می‌کند. و اگرچه مهاجران به‌طور معمول تحت بررسی‌های دقیق‌تری نسبت به غیرمهاجران قرار می‌گیرند، این بررسی‌ها هنگامی که کشور مبدأ سیاست‌های ناکارآمدی در مدیریت هویت یا تبادل اطلاعات داشته باشد یا به‌طور کلی خطری برای امنیت ملی ایالات متحده محسوب شود، کمتر قابل اعتماد هستند.
من این عوامل را مرور کرده و اهداف را ارزیابی نمودم، با تمرکز ویژه بر طراحی محدودیت‌های خاص برای هر کشور. این رویکرد با هدف تشویق همکاری با کشورهای مربوطه و با در نظر گرفتن شرایط خاص هر کشور اتخاذ شده است. محدودیت‌ها و ممنوعیت‌هایی که در این بیانیه اعمال شده‌اند، از نظر من برای جلوگیری از ورود یا پذیرش اتباع خارجی‌ای که دولت ایالات متحده اطلاعات کافی برای ارزیابی خطرات احتمالی آن‌ها در اختیار ندارد، ضروری هستند. این محدودیت‌ها همچنین برای کسب همکاری دولت‌های خارجی، اجرای قوانین مهاجرتی ما، و پیشبرد دیگر اهداف مهم در زمینه سیاست خارجی، امنیت ملی و مقابله با تروریسم الزامی‌اند.
(f) محدودیت کامل ورود اتباع ۱۲ کشور
پس از بررسی گزارشی که در بند (d) این بخش توصیف شد و با در نظر گرفتن اهداف سیاست خارجی، امنیت ملی و مقابله با تروریسم ایالات متحده، من تصمیم گرفتم ورود اتباع ۱۲ کشور زیر را به‌طور کامل محدود و ممنوع کنم: افغانستان، برمه، چاد، جمهوری کنگو، گینه استوایی، اریتره، هائیتی، ایران، لیبی، سومالی، سودان و یمن. این محدودیت‌ها با وجود تفاوت در شرایط، شامل هر دو دسته مهاجران و غیرمهاجران می‌شوند.
(g) محدودیت جزئی ورود اتباع ۷ کشور
من همچنین تصمیم گرفتم ورود اتباع ۷ کشور زیر را به‌طور جزئی محدود کنم: بوروندی، کوبا، لائوس، سیرالئون، توگو، ترکمنستان و ونزوئلا. این محدودیت‌ها نیز، با وجود تفاوت در شرایط، شامل هر دو دسته مهاجران و غیرمهاجران می‌شوند.
(h) دلایل عدم انتشار جزئیات بیشتر
بخش‌های ۲ و ۳ این بیانیه برخی از کاستی‌ها در مدیریت هویت یا تبادل اطلاعات را که منجر به اعمال این محدودیت‌ها شده‌اند، توصیف می‌کنند. این کاستی‌ها به اندازه‌ای هستند که تصمیم من مبنی بر اینکه ورود بدون محدودیت اتباع کشورهای مذکور به ضرر منافع ایالات متحده خواهد بود را توجیه می‌کنند. با این حال، افشای عمومی جزئیات بیشتری که مبنای این تصمیم‌گیری‌ها قرار گرفته‌اند، به امنیت ملی ایالات متحده آسیب جدی وارد می‌کند و بسیاری از این اطلاعات نیز طبقه‌بندی‌شده‌اند.
بخش ۲. تعلیق کامل ورود اتباع کشورهای نگران‌کننده
ورود اتباع کشورهای زیر به ایالات متحده، طبق مقررات استثناهای کلی و معافیت‌های موردی توضیح داده‌شده در بخش ۵ این بیانیه، به‌طور کامل تعلیق و محدود می‌شود:
(a) افغانستان
(i) دلایل تعلیق
طالبان، که یک گروه تروریستی جهانی تعیین‌شده (SDGT) است، کنترل افغانستان را در دست دارد. افغانستان فاقد یک مرجع مرکزی توانمند یا همکار برای صدور گذرنامه یا اسناد مدنی است و همچنین فاقد تدابیر مناسب غربالگری و بررسی پیشینه می‌باشد. طبق گزارش «نرخ ماندن غیرقانونی» وزارت امنیت داخلی (DHS) ایالات متحده در سال مالی ۲۰۲۳، نرخ ماندن غیرقانونی با ویزای توریستی/تجاری (B-1/B-2) برای اتباع افغانستان ۹.۷۰ درصد و برای ویزاهای دانشجویی (F)، حرفه‌ای (M) و تبادل فرهنگی (J) برابر با ۲۹.۳۰ درصد بوده است.
(ii) محدودیت اعمال‌شده
ورود اتباع افغانستان به ایالات متحده، چه به‌عنوان مهاجر و چه به‌عنوان غیرمهاجر، به‌طور کامل تعلیق می‌گردد.
(b) برمه
(i) دلایل تعلیق
طبق گزارش نرخ ماندن غیرقانونی، نرخ ماندن غیرقانونی اتباع برمه با ویزای B-1/B-2 برابر با ۲۷.۰۷ درصد و برای ویزاهای F، M و J برابر با ۴۲.۱۷ درصد بوده است. علاوه بر این، برمه به‌صورت تاریخی با ایالات متحده در بازپذیری اتباع قابل اخراج خود همکاری نکرده است.
(ii) محدودیت اعمال‌شده
ورود اتباع برمه به ایالات متحده، چه به‌عنوان مهاجر و چه به‌عنوان غیرمهاجر، به‌طور کامل تعلیق می‌گردد.
(c) چاد
(i) دلایل تعلیق
طبق گزارش نرخ ماندن غیرقانونی، نرخ ماندن غیرقانونی اتباع چاد با ویزای B-1/B-2 در سال مالی ۲۰۲۳ برابر با ۴۹.۵۴ درصد و برای ویزاهای F، M و J برابر با ۵۵.۶۴ درصد بوده است. همچنین در سال مالی ۲۰۲۲، نرخ ماندن غیرقانونی با ویزای B-1/B-2 برابر با ۳۷.۱۲ درصد بوده است. این نرخ‌های بالا نشان‌دهنده بی‌توجهی آشکار به قوانین مهاجرتی ایالات متحده هستند و قابل قبول نیستند.
(ii) محدودیت اعمال‌شده
ورود اتباع چاد به ایالات متحده، چه به‌عنوان مهاجر و چه به‌عنوان غیرمهاجر، به‌طور کامل تعلیق می‌گردد.
(d) جمهوری کنگو
(i) دلایل تعلیق
طبق گزارش نرخ ماندن غیرقانونی، جمهوری کنگو دارای نرخ ماندن غیرقانونی ۲۹.۶۳ درصد برای ویزاهای B-1/B-2 و نرخ ۳۵.۱۴ درصد برای ویزاهای F، M و J بوده است.
(ii) محدودیت اعمال‌شده
ورود اتباع جمهوری کنگو به ایالات متحده، چه به‌عنوان مهاجر و چه به‌عنوان غیرمهاجر، به‌طور کامل تعلیق می‌گردد.
(e) گینه استوایی
(i) دلایل تعلیق
طبق گزارش نرخ ماندن غیرقانونی، نرخ ماندن غیرقانونی برای ویزاهای B-1/B-2 برابر با ۲۱.۹۸ درصد و برای ویزاهای F، M و J برابر با ۷۰.۱۸ درصد بوده است.
(ii) محدودیت اعمال‌شده
ورود اتباع گینه استوایی به ایالات متحده، چه به‌عنوان مهاجر و چه به‌عنوان غیرمهاجر، به‌طور کامل تعلیق می‌گردد.
(f) اریتره
(i) دلایل تعلیق
ایالات متحده صلاحیت نهاد مرکزی مسئول صدور گذرنامه‌ها یا اسناد مدنی در اریتره را زیر سؤال میبرد. سوابق کیفری اتباع اریتره در دسترس ایالات متحده نیست. اریتره به‌صورت تاریخی از پذیرش اتباع قابل اخراج خود امتناع کرده است. طبق گزارش نرخ ماندن غیرقانونی، نرخ ماندن غیرقانونی برای ویزای B-1/B-2 برابر با ۲۰.۰۹ درصد و برای ویزاهای F، M و J برابر با ۵۵.۴۳ درصد بوده است.
(ii) محدودیت اعمال‌شده
ورود اتباع اریتره به ایالات متحده، چه به‌عنوان مهاجر و چه به‌عنوان غیرمهاجر، به‌طور کامل تعلیق می‌گردد.
(g) هائیتی
(i) دلایل تعلیق
طبق گزارش نرخ ماندن غیرقانونی، نرخ ماندن غیرقانونی ویزای B-1/B-2 برای اتباع هائیتی برابر با ۳۱.۳۸ درصد و برای ویزاهای F، M و J برابر با ۲۵.۰۵ درصد بوده است. علاوه بر این، صدها هزار تبعه غیرقانونی هائیتی در دوران دولت بایدن وارد ایالات متحده شدند. این ورود گسترده باعث آسیب به جوامع آمریکایی از طریق افزایش شدید خطرات ماندن غیرقانونی، شکل‌گیری شبکه‌های مجرمانه و سایر تهدیدهای امنیت ملی شده است. همان‌طور که به‌خوبی شناخته‌شده است، هائیتی فاقد یک مرجع مرکزی با توانایی کافی برای ارائه و انتشار اطلاعات انتظامی لازم جهت اطمینان از عدم تهدید امنیت ملی ایالات متحده توسط اتباعش می‌باشد.
(ii) محدودیت اعمال‌شده
ورود اتباع هائیتی به ایالات متحده، چه به‌عنوان مهاجر و چه به‌عنوان غیرمهاجر، به‌طور کامل تعلیق می‌گردد.
(h) ایران
(i) دلایل تعلیق
ایران یکی از کشورهای حامی تروریسم است. ایران به‌طور مداوم از همکاری با دولت ایالات متحده در شناسایی تهدیدهای امنیتی خودداری می‌کند، منشأ بسیاری از اقدامات تروریستی در سراسر جهان است، و به‌طور تاریخی از پذیرش اتباع قابل اخراج خود امتناع ورزیده است.
(ii) محدودیت اعمال‌شده
ورود اتباع ایران به ایالات متحده، چه به‌عنوان مهاجر و چه به‌عنوان غیرمهاجر، تعلیق می‌گردد.
(i) لیبی
(i) دلایل تعلیق
در لیبی مرجع مرکزی توانمند یا همکاری برای صدور گذرنامه یا اسناد مدنی وجود ندارد. حضور تاریخی تروریست‌ها در قلمرو لیبی، خطرات ناشی از ورود اتباع آن کشور به ایالات متحده را تشدید می‌کند.
(ii) محدودیت اعمال‌شده
ورود اتباع لیبی به ایالات متحده، چه به‌عنوان مهاجر و چه به‌عنوان غیرمهاجر، به‌طور کامل تعلیق می‌گردد.
(j) سومالی
(i) دلایل تعلیق
سومالی فاقد یک مرجع مرکزی توانمند یا همکار برای صدور گذرنامه یا اسناد مدنی است و تدابیر مناسب غربالگری و بررسی پیشینه نیز ندارد. سومالی در میان کشورهای دیگر از نظر میزان فقدان کنترل و فرماندهی دولت بر قلمرو خود، وضعیت منحصر‌به‌فردی دارد که این موضوع به‌شدت اثربخشی توانایی‌های ملی آن را در حوزه‌های مختلف محدود کرده است. تهدید مداوم تروریستی نیز از خاک سومالی نشأت می‌گیرد. دولت ایالات متحده سومالی را به‌عنوان پناهگاه امن تروریست‌ها شناسایی کرده است. تروریست‌ها از مناطق سومالی به‌عنوان پناهگاه‌هایی برای برنامه‌ریزی، تسهیل و اجرای عملیات‌های خود استفاده می‌کنند. سومالی همچنان مقصدی برای افرادی است که قصد پیوستن به گروه‌های تروریستی تهدیدکننده امنیت ملی ایالات متحده را دارند. دولت سومالی در ارائه حکمرانی مؤثر برای محدودسازی آزادی جابه‌جایی تروریست‌ها دچار مشکل است. علاوه بر این، سومالی به‌صورت تاریخی از پذیرش اتباع قابل اخراج خود امتناع کرده است.
(ii) محدودیت اعمال‌شده
ورود اتباع سومالی به ایالات متحده، چه به‌عنوان مهاجر و چه به‌عنوان غیرمهاجر، به‌طور کامل تعلیق می‌گردد.
(k) سودان
(i) دلایل تعلیق
سودان فاقد مرجع مرکزی توانمند یا همکار برای صدور گذرنامه یا اسناد مدنی است و تدابیر مناسب غربالگری و بررسی پیشینه ندارد. طبق گزارش نرخ ماندن غیرقانونی، نرخ ماندن غیرقانونی ویزای B-1/B-2 برای اتباع سودان برابر با ۲۶.۳۰ درصد و برای ویزاهای F، M و J برابر با ۲۸.۴۰ درصد بوده است.
(ii) محدودیت اعمال‌شده
ورود اتباع سودان به ایالات متحده، چه به‌عنوان مهاجر و چه به‌عنوان غیرمهاجر، به‌طور کامل تعلیق می‌گردد.
(l) یمن
(i) دلایل تعلیق
یمن فاقد یک مرجع مرکزی توانمند یا همکار برای صدور گذرنامه یا اسناد مدنی است و تدابیر مناسب غربالگری و بررسی پیشینه نیز ندارد. دولت این کشور کنترل فیزیکی بر قلمرو خود ندارد. از تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۲۵، یمن محل انجام عملیات‌های نظامی فعال ایالات متحده بوده است.
(ii) محدودیت اعمال‌شده
ورود اتباع یمن به ایالات متحده، چه به‌عنوان مهاجر و چه به‌عنوان غیرمهاجر، به‌طور کامل تعلیق می‌گردد.
بخش ۳. تعلیق جزئی ورود اتباع کشورهای نگران‌کننده
(a) بوروندی
(i) دلایل تعلیق
طبق گزارش نرخ ماندن غیرقانونی، نرخ ماندن غیرقانونی ویزای B-1/B-2 برای اتباع بوروندی برابر با ۱۵.۳۵ درصد و برای ویزاهای F، M و J برابر با ۱۷.۵۲ درصد بوده است.
(ii) محدودیت اعمال‌شده
ورود اتباع بوروندی به ایالات متحده، به‌عنوان مهاجر و همچنین به‌عنوان غیرمهاجر دارای ویزاهای B-1، B-2، B-1/B-2، F، M و J، تعلیق می‌گردد.
(iii) کاهش اعتبار سایر ویزاها
افسران کنسولی باید مدت اعتبار سایر ویزاهای غیرمهاجرتی صادره برای اتباع بوروندی را تا حد مجاز قانونی کاهش دهند.
(b) کوبا
(i) دلایل تعلیق
کوبا یکی از کشورهای حامی تروریسم است. دولت کوبا در ارائه همکاری یا تبادل اطلاعات انتظامی کافی با ایالات متحده همکاری نمی‌کند. کوبا به‌صورت تاریخی از پذیرش اتباع قابل اخراج خود امتناع کرده است. طبق گزارش نرخ ماندن غیرقانونی، نرخ ماندن غیرقانونی ویزای B-1/B-2 برای اتباع کوبا برابر با ۷.۶۹ درصد و برای ویزاهای F، M و J برابر با ۱۸.۷۵ درصد بوده است.
(ii) محدودیت اعمال‌شده
ورود اتباع کوبا به ایالات متحده، به‌عنوان مهاجر و همچنین به‌عنوان غیرمهاجر دارای ویزاهای B-1، B‑2، B-1/B-2، F، M و J، تعلیق می‌گردد.
(iii) کاهش اعتبار سایر ویزاها
افسران کنسولی باید مدت اعتبار سایر ویزاهای غیرمهاجرتی صادره برای اتباع کوبا را تا حد مجاز قانونی کاهش دهند.
(c) لائوس
(i) دلایل تعلیق
طبق گزارش نرخ ماندن غیرقانونی، نرخ ماندن غیرقانونی ویزای B‑1/B-2 برای اتباع لائوس برابر با ۳۴.۷۷ درصد و برای ویزاهای F، M و J برابر با ۶.۴۹ درصد بوده است. لائوس به‌صورت تاریخی از پذیرش اتباع قابل اخراج خود امتناع کرده است.
(ii) محدودیت اعمال‌شده
ورود اتباع لائوس به ایالات متحده، به‌عنوان مهاجر و همچنین به‌عنوان غیرمهاجر دارای ویزاهای B-1، B‑2، B-1/B-2، F، M و J، تعلیق می‌گردد.
(iii) کاهش اعتبار سایر ویزاها
افسران کنسولی باید مدت اعتبار سایر ویزاهای غیرمهاجرتی صادره برای اتباع لائوس را تا حد مجاز قانونی کاهش دهند.
(d) سیرالئون
(i) دلایل تعلیق
طبق گزارش نرخ ماندن غیرقانونی، نرخ ماندن غیرقانونی ویزای B-1/B-2 برای اتباع سیرالئون برابر با ۱۵.۴۳ درصد و برای ویزاهای F، M و J برابر با ۳۵.۸۳ درصد بوده است. سیرالئون به‌صورت تاریخی از پذیرش اتباع قابل اخراج خود امتناع کرده است.
(ii) محدودیت اعمال‌شده
ورود اتباع سیرالئون به ایالات متحده، به‌عنوان مهاجر و همچنین به‌عنوان غیرمهاجر دارای ویزاهای B-1، B-2، B-1/B-2، F، M و J، تعلیق می‌گردد.
(iii) کاهش اعتبار سایر ویزاها
افسران کنسولی باید مدت اعتبار سایر ویزاهای غیرمهاجرتی صادره برای اتباع سیرالئون را تا حد مجاز قانونی کاهش دهند.
(e) توگو
(i) دلایل تعلیق
طبق گزارش نرخ ماندن غیرقانونی، نرخ ماندن غیرقانونی ویزای B‑1/B-2 برای اتباع توگو برابر با ۱۹.۰۳ درصد و برای ویزاهای F، M و J برابر با ۳۵.۰۵ درصد بوده است.
(ii) محدودیت اعمال‌شده
ورود اتباع توگو به ایالات متحده، به‌عنوان مهاجر و همچنین به‌عنوان غیرمهاجر دارای ویزاهای B-1، B‑2، B-1/B-2، F، M و J، تعلیق می‌گردد.
(iii) کاهش اعتبار سایر ویزاها
افسران کنسولی باید مدت اعتبار سایر ویزاهای غیرمهاجرتی صادره برای اتباع توگو را تا حد مجاز قانونی کاهش دهند.
(f) ترکمنستان
(i) دلایل تعلیق
طبق گزارش نرخ ماندن غیرقانونی، نرخ ماندن غیرقانونی ویزای B-1/B-2 برای اتباع ترکمنستان برابر با ۱۵.۳۵ درصد و برای ویزاهای F، M و J برابر با ۲۱.۷۴ درصد بوده است.
(ii) محدودیت اعمال‌شده
ورود اتباع ترکمنستان به ایالات متحده، به‌عنوان مهاجر و همچنین به‌عنوان غیرمهاجر دارای ویزاهای B-1، B-2، B-1/B-2، F، M و J، تعلیق می‌گردد.
(iii) کاهش اعتبار سایر ویزاها
افسران کنسولی باید مدت اعتبار سایر ویزاهای غیرمهاجرتی صادره برای اتباع ترکمنستان را تا حد مجاز قانونی کاهش دهند.
(g) ونزوئلا
(i) دلایل تعلیق
ونزوئلا فاقد مرجع مرکزی توانمند یا همکار برای صدور گذرنامه یا اسناد مدنی است و تدابیر مناسب غربالگری و بررسی پیشینه ندارد. ونزوئلا به‌صورت تاریخی از پذیرش اتباع قابل اخراج خود امتناع کرده است. طبق گزارش نرخ ماندن غیرقانونی، نرخ ماندن غیرقانونی ویزای B‑1/B-2 برای اتباع ونزوئلا برابر با ۹.۸۳ درصد بوده است.
(ii) محدودیت اعمال‌شده
ورود اتباع ونزوئلا به ایالات متحده، به‌عنوان مهاجر و همچنین به‌عنوان غیرمهاجر دارای ویزاهای B‑1، B-2، B-1/B-2، F، M و J، تعلیق می‌گردد.
(iii) کاهش اعتبار سایر ویزاها
افسران کنسولی باید مدت اعتبار سایر ویزاهای غیرمهاجرتی صادره برای اتباع ونزوئلا را تا حد مجاز قانونی کاهش دهند.
بخش ۴. دامنه و اجرای تعلیق‌ها و محدودیت‌ها
(a) دامنه
با رعایت استثناهای مندرج در بند (b) این بخش و همچنین استثناهای صادرشده بر اساس بندهای (c) و (d)، تعلیق‌ها و محدودیت‌های ورود بر اساس بخش‌های ۲ و ۳ این بیانیه فقط برای اتباع کشورهای تعیین‌شده‌ای اعمال می‌شود که:
- (i) در تاریخ اجرایی این بیانیه در خارج از ایالات متحده حضور دارند؛ و
- (ii) در تاریخ اجرایی این بیانیه ویزای معتبر ندارند.
(b) استثناها
تعلیق‌ها و محدودیت‌های ورود بر اساس بخش‌های ۲ و ۳ این بیانیه شامل افراد زیر نمی‌شود:
- (i) هر فرد دارای اقامت دائم قانونی ایالات متحده (گرین کارت‌دار)؛
- (ii) هر شخصی که تابعیت دوگانه یکی از کشورهای تعیین‌شده دارد اما با گذرنامه کشوری سفر می‌کند که در این فهرست نیست؛
- (iii) هر تبعه خارجی دارای ویزای غیرمهاجرتی معتبر در یکی از دسته‌های زیر: A-1، A-2، C-2، C-3، G-1، G-2، G-3، G-4، NATO-1، NATO-2، NATO-3، NATO-4، NATO-5، یا NATO-6؛
- (iv) هر ورزشکار یا عضو تیم ورزشی، از جمله مربیان، افراد دارای نقش‌های حمایتی ضروری، و بستگان درجه اول آن‌ها، که برای مسابقات جام جهانی، المپیک یا دیگر رویدادهای بزرگ ورزشی (طبق تشخیص وزیر امور خارجه) سفر می‌کنند؛
- (v) ویزاهای مهاجرتی خانواده درجه‌یک (IR-1/CR-1، IR-2/CR-2، IR-5) با شواهد روشن و قانع‌کننده از هویت و رابطه خانوادگی (مانند تست DNA)؛
- (vi) پرونده‌های فرزندخواندگی (IR-3، IR-4، IH-3، IH-4)؛
- (vii) ویزاهای مهاجرتی ویژه برای اتباع افغان؛
- (viii) ویزاهای مهاجرتی ویژه برای کارمندان دولت ایالات متحده؛
- (ix) ویزاهای مهاجرتی برای اقلیت‌های قومی و مذهبی تحت آزار در ایران.
(c) استثناهای موردی توسط دادستان کل
استثناهایی از تعلیق و محدودیت ورود مطابق با بخش‌های ۲ و ۳ این بیانیه ممکن است برای افرادی خاص صادر شود که دادستان کل، بنا به صلاحدید خود، تشخیص دهد سفر آن فرد منافع حیاتی ملی ایالات متحده مرتبط با وزارت دادگستری را تأمین می‌کند، از جمله زمانی که حضور افراد برای مشارکت در فرآیندهای قضایی جنایی به‌عنوان شاهد ضروری است. این استثناها فقط توسط دادستان کل یا نماینده منصوب او و با هماهنگی وزیر امور خارجه و وزیر امنیت داخلی صادر می‌شود.
(d) استثناهای موردی توسط وزیر امور خارجه
استثناهایی از تعلیق و محدودیت ورود مطابق با بخش‌های ۲ و ۳ این بیانیه ممکن است به‌صورت موردی برای افرادی صادر شود که وزیر امور خارجه، بنا به صلاحدید خود، تشخیص دهد سفر آن فرد به نفع منافع ملی ایالات متحده است. این استثناها فقط توسط وزیر امور خارجه یا نماینده منصوب او و با هماهنگی وزیر امنیت داخلی یا نماینده او صادر می‌گردد.
بخش ۵. بازبینی و تغییر یا لغو تعلیق‌ها و محدودیت‌ها
(a) فرآیند ارزیابی تعلیق‌ها و محدودیت‌ها
وزیر امور خارجه، با مشورت دادستان کل، وزیر امنیت داخلی، و مدیر اطلاعات ملی، فرآیندی برای ارزیابی تداوم، پایان، اصلاح یا تکمیل محدودیت‌ها و تعلیق‌های اعمال‌شده در بخش‌های ۲ و ۳ این بیانیه طراحی خواهد کرد. ظرف ۹۰ روز از تاریخ صدور این بیانیه و هر ۱۸۰ روز پس از آن، وزیر امور خارجه با مشورت مقامات مذکور، گزارشی از ارزیابی خود را از طریق دستیار رئیس‌جمهور در امور امنیت داخلی به رئیس‌جمهور ارائه خواهد داد و در آن ادامه، خاتمه، اصلاح یا تکمیل محدودیت‌های اعمال‌شده را توصیه خواهد کرد.
(b) تعامل با کشورهای مشمول
وزیر امور خارجه، با مشورت دادستان کل، وزیر امنیت داخلی، و مدیر اطلاعات ملی، بلافاصله با کشورهای فهرست‌شده در بخش‌های ۲ و ۳ این بیانیه وارد تعامل خواهد شد تا اقدامات مورد نیاز برای انطباق با الزامات غربالگری، بررسی پیشینه، مهاجرتی و امنیتی ایالات متحده انجام گیرد.
(c) بررسی ویژه درباره مصر
علاوه بر موارد فوق، و با توجه به تحولات اخیر، وزیر امور خارجه با مشورت دادستان کل، وزیر امنیت داخلی، و مدیر اطلاعات ملی، گزارشی به رئیس‌جمهور ارائه خواهد کرد تا بررسی رویه‌ها و فرآیندهای کشور مصر و کافی بودن توانایی‌های غربالگری و بررسی پیشینه آن کشور را به‌روز کند.
بخش ۶. اجرای بیانیه
(a) همکاری داخلی و بین‌المللی
وزیر امور خارجه و وزیر امنیت داخلی باید با شرکای داخلی و بین‌المللی مناسب، از جمله کشورها و سازمان‌ها، مشورت کرده تا اجرای مؤثر، کارآمد و متناسب این بیانیه را تضمین کنند.
(b) رعایت قوانین
در اجرای این بیانیه، وزیر امور خارجه و وزیر امنیت داخلی باید با تمامی قوانین و مقررات مربوطه ایالات متحده مطابقت داشته باشند.
(c) حفظ اعتبار ویزاهای صادرشده پیش از اجرا
هیچ ویزای مهاجرتی یا غیرمهاجرتی که قبل از تاریخ اجرایی این بیانیه صادر شده است، به موجب این بیانیه باطل نخواهد شد.
(d) عدم تأثیر بر پناهجویان و افراد تحت حمایت
این بیانیه برای افرادی که از ایالات متحده پناهندگی گرفته‌اند، یا پناهندگان پذیرفته‌شده، یا افرادی که حکم تعویق اخراج یا حمایت طبق کنوانسیون منع شکنجه و رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز (CAT) دریافت کرده‌اند، اعمال نمی‌شود. هیچ بخشی از این بیانیه به‌گونه‌ای تعبیر نخواهد شد که توانایی افراد را برای درخواست پناهندگی، وضعیت پناهنده، تعویق اخراج یا حمایت تحت کنوانسیون CAT محدود کند، مشروط بر رعایت قوانین ایالات متحده.
بخش ۷. قابلیت تفکیک‌پذیری (Severability)
سیاست ایالات متحده بر اجرای این بیانیه به حداکثر میزان ممکن برای پیشبرد منافع امنیت ملی، سیاست خارجی و مقابله با تروریسم استوار است. بنابراین:
(a)
اگر هر یک از مفاد این بیانیه، یا اجرای آن برای فرد یا شرایط خاصی نامعتبر اعلام شود، باقی‌مانده مفاد این بیانیه و اجرای سایر بندهای آن برای افراد یا شرایط دیگر تحت تأثیر قرار نخواهد گرفت.
(b)
اگر هر یک از مفاد این بیانیه یا اجرای آن برای شخص یا شرایطی به دلیل نبود برخی الزامات رویه‌ای نامعتبر اعلام شود، مقامات ذی‌ربط در قوه مجریه آن الزامات رویه‌ای را مطابق قوانین موجود و احکام دادگاه‌های مربوطه اجرا خواهند کرد.
بخش ۸. تاریخ اجرایی
این بیانیه از ساعت ۱۲:۰۱ بامداد به وقت شرقی ایالات متحده در تاریخ ۹ ژوئن ۲۰۲۵ اجرایی می‌گردد.
بخش ۹. مقررات عمومی
(a)
هیچ‌یک از مفاد این بیانیه به‌گونه‌ای تفسیر نخواهد شد که باعث خدشه یا تأثیر بر موارد زیر شود:
- (i) اختیارات قانونی اعطا شده به وزارت‌خانه‌ها یا آژانس‌های اجرایی، یا روسای آن‌ها؛ یا
- (ii) وظایف مدیر دفتر مدیریت و بودجه در خصوص پیشنهادهای بودجه‌ای، اداری یا قانون‌گذاری.
(b)
اجرای این بیانیه باید منطبق با قوانین مربوطه و مشروط به در دسترس بودن منابع مالی انجام شود.
(c)
این بیانیه قصد ندارد و ایجاد نمی‌کند هیچ حق یا منفعت مادی یا رویه‌ای که قابل استناد یا اجرا از طریق قانون یا عدالت باشد، برای هیچ فرد یا نهادی علیه ایالات متحده، وزارت‌خانه‌ها، آژانس‌ها یا موجودیت‌های آن، کارمندان یا نمایندگان آن‌ها یا هر شخص دیگری.
در تأیید این بیانیه، من در روز چهارم ژوئن، سال دو هزار و بیست و پنج میلادی، و در دویست و چهل و نهمین سال استقلال ایالات متحده آمریکا، این سند را امضا نمودم.
دونالد جی. ترامپ
اخبار جدید لاتاری و ویزاهای آمریکا در کانال برندگان لاتاری